O cambio climático ameaza a practicamente todas as economías e ecosistemas do planeta. Pero claramente serán as persoas máis pobres (do Norte e do Sur) quen terán maiores dificultades para adaptarse.

Na procura de solucións ao cambio climático, os países industrializados deben asumir a responsabilidade de ter provocado a alteración do clima global, e ao mesmo tempo prestar a axuda necesaria e suficiente aos países máis empobrecidos atendendo ás diferentes capacidades.

En concreto, as emisións nos países do Norte teñen que empezar a reducirse en moi poucos anos, cedendo o espazo ambiental aos países empobrecidos, e entrar nunha senda de redución continua de emisións.

Para non superar a barreira dos 2ºC debemos reducir as emisións globais un 85% antes de 2050, empezando desde xa, e sabendo que o que realmente conta é a concentración final de gases de efecto invernadoiro. No futuro acordo internacional que substitúa ao protocolo de Kioto, a repartición dos esforzos para reducir as emisións deberá estar baseado na contribución histórica ao cambio climático e na capacidade para facerlle fronte, sexa para mitigar as súas causas ou para adaptarse aos seus efectos; necesitamos un acordo ?climáticamente xusto?.

Cada país debe contribuír para que en 2050 cada persoa no mundo poida emitir o mesmo e dentro dos límites ecolóxicos do planeta, é dicir, 2 toneladas de CO2 per cápita ao ano.

Durante o cume de cambio climático en Copenhague en decembro, os líderes mundiais poderían tomar decisións que afecten o futuro do noso planeta. Terán a oportunidade histórica de comprometerse a realizar accións para axudar a protexernos das desastrosas consecuencias do perigoso cambio climático. Asina a petición de Amigos da Terra Internacional, para pedirlles que se comprometan polo noso clima e pola xente de todo o mundo.